Αγαπημένοι μου, συγνώμη που εξαφανίστηκα για σχεδόν μια εβδομάδα και σας ανακύκλωνα παλιές συνταγές. Ήμουν για επαγγελματικό ταξίδι στη Νότια Αφρική και πριν από αυτό στην Ελλάδα για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του Μιχάλη. Επέστρεψα όμως πίσω και με ένα πρότζεκτ που είμαι σίγουρη ότι θα το χαρείτε όσο κι εγώ: μια από τις εργασίες που πρέπει να παραδώσω φέτος στη σχολή είναι η εξής: πρέπει να ακολουθήσω μια ειδική διατροφή για μια εβδομάδα, να μελετήσω τη θεωρία και τις έρευνες πίσω από απ’ αυτήν και να καταγράψω την εμπειρία μου και τις κλινικές της εφαρμογές. Η δίαιτα που επέλεξα είναι η μακροβιοτική, ήμουν ανάμεσα σε αυτήν και την ωμοφαγία, οπότε για την επόμενη εβδομάδα θα σας πεθάνω στις μακροβιοτικές συνταγές.

Η μακροβιοτική διατροφή βασίζεται στη διατροφή των κατοίκων της Οκινάουα, ένα σύμπλεγμα νησιών στα νότια της Ιαπωνίας που θεωρείται «μπλέ ζώνη», περιοχή δηλαδή που οι κάτοικοι της έχουν μεγαλύτερο μέσο όρο ζωής, όπως και η δική μας η Ικαρία και Κρήτη, κι εκεί οφείλει και το όνομα της. Επίσης η μακροβιοτική είναι μια διατροφή που συνίσταται σε ασθενείς με καρκίνο καθώς είναι χαμηλή σε ζάχαρη και ζωικά λιπαρά κι έχει βρεθεί ότι βοηθά τόσο στη πρόληψη όσο και στη θεραπεία του καρκίνου. Και δε σας κρύβω ότι αυτός είναι ένας άλλος λόγος που επέλεξα να τη μελετήσω. Η βασική αρχή της μακροβιοτικής είναι ότι η τροφή είναι ενέργεια και μέσα από το φαγητό δίνουμε στο σώμα και στα κύτταρα μας την ενέργεια που περιέχουν οι τροφές. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να καταναλώνουμε ζωντανές τροφές, τροφές δηλαδή που μπορούν ακόμα να μεγαλώσουν μέσα σε λίγο νερό, όπως τα λαχανικά, τα όσπρια, τα φρούτα και οι σπόροι, που έχουν περισσότερη ενέργεια από νεκρές τροφές όπως τα κρεατικά και τα γαλακτοκομικά. Επίσης όλα τα λαχανικά δεν έχουν την ίδια ενέργεια κι επομένως το ίδιο αποτέλεσμα στο σώμα και στη διάθεση μας. Η ενέργεια τους επηρεάζεται από τον τρόπο που φυτρώνουν, για παράδειγμα οι ρίζες που φυτρώνουν προς τα κάτω μας δίνουν άλλη ενέργεια (κυρίως γείωση) από τα μαρούλια και τα λάχανα που απλώνουν τα φύλλα τους προς τα πάνω και προς τα έξω και μας κάνουν να αισθανόμαστε ελαφρύτεροι, στέλνοντας την ενέργεια τους στο πάνω μέρος του σώματος. Η μακροβιοτική διατροφή περιλαμβάνει ακατέργαστα σιτηρά κυρίως καστανό ρύζι και κριθάρι, πολλά λαχανικά και όσπρια, φρούτα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση όπως η μίσο και το ξιονολάχανο. Επίσης περιλαμβάνει και πολλά θαλάσσια λαχανικά δηλαδή φύκια (όπως τα νόρι που φτιάχνεται το σούσι και τα γακάμε που περιλαμβάονται στις σούπες μίσο) που είναι πλούσια σε ιώδιο και άλλα πολύτιμα ιχνοστοιχεία. Γενικά η μακροβιοτική θεωρείται ότι προσφέρει την ιδανική αναλογία ιωδίου/ καλίου, απαραίτητη για την υγεία πράγμα που σπάνια συναντάται στη δυτική διατροφή όπου υπερτερεί δυσανάλογα το ιώδιο. Άλλες βασικές αρχές της μακροβιοτικής είναι η εποχικότητα και η εντοπιότητα: προτιμάμε δηλαδή προϊόντα που είναι της εποχής και κατά πάσα προτίμηση από τοπικούς παραγωγούς (κι εδώ έρχεται η αντίφαση του να προσπαθείς να ακολουθήσεις μια γιαπωνέζική διατροφή στην Ελλάδα ή στην Αγγλία). Αυτό που έκανα λοιπόν είναι να προμηθευτώ κάποια βασικά προϊόντα για τις συνταγές (όπως η μίσο μαύρου ρυζιού, τα φύκια wakame, και δαμάσκηνα umeboshi και θα προσπαθήσω να προσαρμόσω τη διατροφή αυτή και τις αρχές της σε προϊόντα που βρίσκω στο Λονδίνο και θα χρησιμοποιούσα αυτή την εποχή. Νομίζω ότι με τα μεσημεριανά και τα βραδινά θα είμαι μια χαρά, θα δυσκολευτώ στο πρωινό λίγο που προτείνουν σούπα μίσο. Αν και είμαι σίγουρη ότι όλο και κάποιο πόριτζ βρώμης θα προσαρμόσω όπως το πόριτζ με μίσο και λαχανίδα που έκανα πέρσι.

Ξεκινάμε λοιπόν το μακροβιοτικό πείραμα με μια νόστιμη σαλάτα με ρύζι,τόφου και λαχανικά, ιδανική για γρήγορο κι εύκολο βραδινό

Υλικά για 2 άτομα

-1 κούπα καστανό ρύζι

-1 μπλόκ τόφου

-6 μπουκέτα μπρόκολο

-4 φρέσκα κρεμμυδάκια

-5-6 σπαράγγια

-1 χούφτα κάσιους

-1 κτ σούπας μαύρο σουσάμι

-2κτ σούπας σησαμέλαιο

-2κτ σούπας ταμάρι (ή σως σόγιας)

-1κτ σούπας σιρόπι μαύρου ρυζιού ή σφενδάμου

-1 φύλλο νόρι κομμένο σε τετράγωνα κομματάκια

Εκτελεση

Κόβεις τις άκρες από τα σπαράγγια και τα κρεμμυδάκια και κόβεις τα λαχανικά στα τρία.
Βάζεις ένα τηγάνι σε μέτρια φωτιά και καβουρδίζεις τα κάσιους. Μόλις αρχίσουν να παίρνουν χρώμα τα απομακρύνεις από τη φωτιά και φυλάς για να χρησιμοποιήσεις μετά. Στο ίδιο τηγάνι βάζεις λίγο λάδι και τσιγαρίζεις τα λαχανικά.
Βράζεις το ρύζι σε διπλάσια ποσότητα νερού. Μόλις το ρύζι ρουφήξει όλο το νερό τα τοποθετείς σε μια σαλατιέρα.
Στραγγίζεις το τόφου να φύγει το πολύ νερό. Απλώνεις χαρτί κουζίνας ένα πιάτο, βάζει το τόφου και από πάνω απλώνεις κι άλλο ένα χαρτί κουζίνας και βάζεις ένα πιάτο να καπακώσει το τόφου και να ασκεί πίεση για να φύγει το νερό. Μόλις αρχίζει να φεύγει το νερό πετάς τα χαρτιά, κόβεις το τόφου σε κύβους και σε ένα βαθύ πιάτο ρίχνεις το σησαμέλαιο, το ταμάρι και το γλυκαντικό και μαρινάρεις το τόφου για περίπου 20 λεπτά.
Στη βάση με το ρύζι απλώνεις τα λαχανικά, το τόφου και τη μαρινάρα, τα κάσιους και πασπαλίζεις με λίγο μαύρο σουσάμι και τα φύλλα νορι.