Καλημέρα σε όλους! Καλή χρονιά να έχουμε! Αυτό το χρόνο, ποδαρικό στη στήλη Ιnspiration μας κάνει ο Άρης Σωτηρίου, ο δημιουργός του food blog Neanikon. Για μένα ο Άρης είναι από τους καλύτερους Έλληνες food bloggers και η δουλειά του, τόσο σε επίπεδο συνταγών όσο και αισθητικής και φωτογραφίας, είνα αντάξια blog του εξωτερικού. Οι συνταγές ζαχαροπλαστικής του βασισμένες μόνο σε φυσικά αγνά υλικά χωρίς ζάχαρη σε κάνουν να θες να φας την εικόνα του υπολογιστή. Ενώ η αισθητική του μπλόγκ και οι φωτογραφίες του σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, πιο αγνές και ρομαντικές. Και επειδή είναι άνθρωπος πολυπράγμων με φοβερό ταλέντο και μεράκι για οτιδήποτε μπορεί να φτιάξει με τα χέρια του, πρόσφατα ξεκίνησε και τις χάρτινες κατασκευές. Ας εμπνευστούμε λοιπόν από το πάθος του Άρη για ένα γλυκό 2017 γεμάτο υγεία, δημιουργικότητα και αγάπη για ότι μας σηκώνει με χαμόγελο από το κρεβάτι!
Τι σημαίνει για σενα υγιεινός και καθαρός τρόπος ζωής;
Για να είμαι ειλικρινής τη λέξη “υγιεινό” δεν την χρησιμοποιώ. Όχι από προκατάληψη αλλά γιατί υποψιάζομαι πως η υγεία είναι υπερβολικά πολύπλοκη. Πριν λίγα χρόνια είχα ξεκινήσει να διαβάζω το βιβλίο “Πολύ πιθανόν αλλά όχι αποδεδειγμένο” το οποίο εξιστορεί την αναζήτηση της υγιεινής διατροφής μέσα από τις έρευνες των τελευταίων δεκαετιών. Θυμάμαι πόσο είχα μπερδευτεί. Για παράδειγμα μία διατροφή που στα πλαίσια μίας έρευνας είχε χαρακτηριστεί ως ευεργετική αποδείχθηκε λανθασμένη στην αμέσως επόμενη έρευνα. Σε άλλες περιπτώσεις μία έρευνα που έδειχνε πως η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών σε μια περιοχή προκαλούσε έξαρση κάποιων ασθενειών σε μία άλλη περιοχή του πλανήτη έδινε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα. Άρα συνεχώς προκύπτουν νέες θεωρίες.
Παρόλα αυτά, με βάση την απλή λογική και όσα καταφέρνω να ακούω από το σώμα μου, έχω καταλήξει πως τίποτα δεν με δυναμώνει περισσότερο από την κατανάλωση απλών φυσικών τροφών. Ό,τι υπάρχει στη φύση και έχει αναπτυχθεί οργανικά φαίνεται πως είναι για τον οργανισμό μου πιο φιλικό, αρκεί να το καταναλώνω στην ακατέργαστη του μορφή, η τουλάχιστον η όποια επεξεργασία να γίνεται σπιτικά με δικά μου μέσα. Δεν θέτω κάποιον άλλο περιορισμό, ούτε ακολουθώ κάποια συγκεκριμένη διατροφή.
– Ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό;
Αν εξαιρέσουμε τα φρούτα που θα έλεγα πως από παιδί έχω μία σχέση εξάρτησης, η σχέση μου με το φαγητό είναι στην καθημερινότητά μου πολύ απλή, κάποιες στιγμές γίνεται πιο δημιουργική με τα γλυκά που φτιάχνω.
Πως ξεκίνησες το Νεανικόν;
Πάντα ήθελα να έχω ένα blog… Όταν ξεκίνησα να σχεδιάζω εναλλακτικές συνταγές για γλυκά, σχεδόν φυσικά αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ την γνώση που είχα αποκτήσει με φίλους και γνωστούς. Κάπως έτσι ξεκίνησε. Στην πορεία ανακάλυψα έναν ολόκληρο κόσμο και το blog πήρε την μορφή ενός αυτοσχέδιου πανεπιστήμιου μέσα από το οποίο αποκτώ ένα σωρό γνώσεις.
Ποια είναι η φιλοσοφία του Νεανικόν
Ότι με απλές πρώτες ύλες μπορούμε να δημιουργήσουμε τόσα πολλά, σε τόσους τομείς!
Από που παίρνεις έμπνευση για τις συνταγές σου;
Αρχικά εμπνέομαι από κλασσικές συνταγές, αλλά ποτέ δεν στοχεύω να πετύχω την ίδια γεύση και υφή. Άλλωστε αυτό δεν είναι εφικτό αφού τα περισσότερα υλικά διαφέρουν. Προσπαθώ να σχεδιάσω ένα γλυκό νόστιμο και ευχάριστο που κάποιες φορές να μας θυμίζει αγαπημένες γεύσεις.
Ποιες είναι για σένα οι τροφές που σε διατηρούν “Νεανικό”;
Θα έλεγα όλες οι φυσικές τροφές που αγαπάω να τρώω. Υπερκαταναλώνω φρούτα και ξηρούς καρπούς γιατί τα ζητάει επίμονα ο οργανισμός μου. Αν δεν φάω φρούτα για 1-2 μέρες νομίζω θα με πιάσει εκνευρισμός ή θα πάθω κατάθλιψη. Επίσης τρέφω μια ιδιαίτερη προτίμηση σε τροφές όπως το ταχίνι, το χαρούπι, τα δημητριακά ολικής, τα λαχανικά, τα όσπρια και άλλα πολλά. Τροφές ζωικής προέλευσης καταναλώνω σε μικρό βαθμό.
Δεν νομίζω όμως πως η διατροφή αρκεί για να διατηρούμε “νεανικός”. Πιστεύω πέρα από την διατροφή, σημαντικό ρόλο παίζει η άσκηση, η δημιουργικότητα, η επικοινωνία, η ηρεμία, η αισθητική και πολλά πολλά άλλα! Σε λίγους μήνες θα “εισβάλλω” στην δεκαετία των 40 και χαίρομαι πάρα πολύ γιατί είμαι βέβαιος πως θα είναι η καλύτερη στην ζωή μου!
Ποια είναι τα αγαπημένα σου υλικά στη μαγειρική;
Μου αρέσουν τα αρωματικά, τα μπαχάρια, και οτιδήποτε καυτερό. Επιλέγω υλικά εποχής, κατά προτίμηση τοπικής προέλευσης γιατί συνήθως είναι πιο προσιτά και δεν απαιτούν τεράστια δαπάνη ενέργειας για την μεταφορά τους.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου αγορές στην Αθήνα; Από που προμηθεύεσαι τα υλικά και τον εξοπλισμό σου;
Ψωνίζω κυρίως από καταστήματα βιολογικών προϊόντων ή αν προλάβω σε κάποια βιολογική λαϊκή αγορά. Έχω και την τύχη οι γονείς μου στο πατρικό να καλλιεργούν πολλά και διάφορα και έτσι να με τροφοδοτούν όλο τον χρόνο. Εξοπλισμό σε καλές τιμές βρίσκω στα καταστήματα στην Ευριπίδου.
– Ποια είναι τα αγαπημένα σου μέρη να τρως στην Αθήνα;
Συνήθως κριτήριο μου είναι η παρέα και η αισθητική ενός μαγαζιού και λιγότερο το μενού. Θα ήθελα όμως η bio σκηνή της Αθήνας να μεγαλώσει και να δούμε περισσότερες προτάσεις με φυσικές τροφές όπως ωμοφαγικά εστιατόρια, εναλλακτικά fastfood τα οποία να διαθέτουν πρωτότυπη αισθητική και μην υστερούν σε σχέση με άλλα. Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως το κόστος των πρώτων υλών, στη δύσκολη οικονομικά εποχή που διανύουμε, δεν επιτρέπει πολλούς επιχειρηματικούς πειραματισμούς προς αυτή την κατεύθυνση. Για να απαντήσω και πιο συγκεκριμένα τελευταία φορά για φαγητό βρέθηκα στον Ατλαντικό στου Ψυρρή, λάτρευα να πηγαίνω στο PhilosAthens (δυστυχώς έκλεισε), για καφέ μου αρέσει πολύ το Montalbano και για βραδινή έξοδο προτιμώ το Kinono της φίλης μου Όλγας.
Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιο που θέλει να τρώει πιο υγιεινά και να φτιάχνει πιο υγιεινά γλυκά αλλά δε ξέρει πως να ξεκινήσει;
Θα του έλεγα να ξεκινήσει με ωμοφαγικά γλυκίσματα. Είναι πανεύκολα και πολύ θρεπτικά. Για παράδειγμα αν πολτοποιήσουμε μουλιασμένους χουρμάδες, προσθέσουμε αλεσμένα φουντούκια και λίγο καλό κακάο έχουμε ένα πρώτης τάξεως άθερμο brownie ή αν πολτοποιήσουμε μουλιασμένα ξερά σύκα, προσθέσουμε κομματιασμένα καρύδια, λίγη κανέλα και ελάχιστο γαρύφαλλο έχουμε την πιο cool καρυδόπιτα στο άψε σβήσε!
Είναι δύσκολο να ξεκινήσεις ένα food blog; τι συμβουλές θα έδινες σε όποιον θέλει να ξεκινήσει κάτι παρόμοιο;
Να ξεκινήσει είναι πανεύκολο, δύσκολο είναι να αναπτυχθεί. Θα συμβούλευα έναν νέο food blogger να προτείνει καλοδουλεμένες και πρωτότυπες συνταγές, να επενδύσει γρήγορα σε μία DSLR φωτογραφική και σε ένα οικονομικό 50άρη φακό γιατί καλώς ή κακώς το Internet είναι οπτικό μέσο και η φωτογραφία παίζει υπερβολικά σημαντικό ρόλο. Προφανώς, απαραίτητη είναι η συνέπεια, η προσήλωση, η ευγένεια και γενικότερα ο χαρακτήρας του blogger που μοιραία βγαίνει προς τα έξω.
Συνολικά, πως θα έλεγες ότι έχεις εξελιχθεί σαν food blogger; Τι διαφορές βλέπεις στις συνταγές ή στο στύλ σου σε σχέση με το όταν ξεκίνησες;
Νομίζω τόσο εγώ όσο και το blog μου σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε εξελιχθεί τόσο πολύ! Πλέον προτείνω κυρίως απλές συνταγές χωρίς σπάνια υλικά. Το στυλ μου έχει ωριμάσει πλησιάζοντας την αισθητική που πάντα ήθελα να εφαρμόσω. Ένα βέβαια δεν αλλάζει με τίποτα: το άγχος που αισθάνομαι όταν προτείνω μία νέα συνταγή. Ανησυχώ μήπως κάποιος προσπαθήσει, χωρίς επιτυχία, να φτιάξει ένα γλυκό και πάνε στράφι κόπος και υλικά. Κάποιες φορές αισθάνομαι πως το ρίσκο στις συνταγές που χρησιμοποιούν ακατέργαστες τροφές είναι μεγαλύτερο γιατί για παράδειγμα το ίδιο φρούτο μπορεί να τύχει τη μία να ναι γλυκό και νόστιμο και την άλλη κάπως επίπεδο γευστικά.
θέλεις να μας πεις λίγα λόγια και για το καινούριο σου εγχείρημα, τις χάρτινες κατασκευές; Πως σου προέκυψε;
Μόνο λίγα; Έχω τόση χαρά που μπορώ να μιλάω ασταμάτητα! 🙂 Από μικρό παιδί θυμάμαι δούλευα σε κατασκευές από χαρτί και φανταζόμουν να τις πουλάω. Τελικά χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να υλοποιηθεί αυτό το όνειρο. Από το ξεκίνημα του Νεανικόν, παρουσίαζα posts με προτάσεις για χάρτινες κατασκευές. Αυτό άρχισε σιγά σιγά να εξελίσσεται και πλέον καταλαμβάνει το μισό περιεχόμενο του blog. Κάποια στιγμή αποφάσισα πως η όλη προσπάθεια του blogging έχει ωριμάσει αρκετά για να εμπορευματοποιηθεί έστω και πολύ λίγο. Να πουλάω γλυκά είναι αδύνατον (η εμπορική διάθεση τροφίμων είναι σοβαρή υπόθεση) ενώ οι απλές χάρτινες δημιουργίες μου μπορούν εύκολα να διατεθούν μέσα από την πλατφόρμα jamjar. Στο Μοναστηράκι και στο eBay βρήκα ένα παλιό μικρό τυπογραφικό πιεστήριο, διάφορα κοπτικά εργαλεία, μία πρέσα βιβλιοδεσίας και αναβίωσα ένα μικροσκοπικό χαρτοπωλείο: το Νεανικόν Paperie
Σήμερα παράγω κάθε μήνα ένα καινούργιο προϊόν σε 40 περίπου αντίτυπα στον λίγο χρόνο που διαθέτω τα σαββατοκύριακα. Αυτή η εργασία δεν με κουράζει καθόλου γιατί, σε αντίθεση με την βασική μου (καθιστική) απασχόληση, μπορώ περισσότερο να χρησιμοποιώ τα χέρια μου. Κάτι που είχα απόλυτα ανάγκη. Μάλιστα για την όλη διαδικασία παραγωγής δεν μου χρειάζεται καθόλου ρεύμα, μόνο ανθρώπινη δύναμη.
Τι άλλα νέα να περιμένουμε από το Νεανικόν;
Πέρα από τους βασικούς πυλώνες: συνταγές, φωτογραφία και χαρτοπωλείο θα ήθελα να κάνω τόσο πολλά ακόμα! Π.χ. να ασχοληθώ με την κινηματογράφηση μικρών video, με την γραφιστική και την εικονογράφηση αλλά και με low tech τέχνες όπως η καλαθοπλεκτική και η κεραμική. Δεν θα κάνω όμως τίποτα από όλα αυτά, γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Θα δώσω σίγουρα περισσότερη ψυχή σε ό,τι ήδη κάνω ώστε να βελτιωθεί και παράλληλα θα κοιτώ να μαι πάντα εντάξει στις καθημερινές μου υποχρεώσεις και πάνω από όλα να έχω τον χρόνο που χρειάζομαι με τους δικούς μου ανθρώπους.
Θα μοιραστείς μια αγαπημένη σου συνταγή (και φωτογραφία) με τους αναγνώστες του Saucha life;
Φυσικά, αυτό το καιρό έχω συχνά στο μυαλό μου την αχλαδόπιτα:
Θα χρειαστούμε:
160 γρ ξερά σύκα 60 γρ μαύρη σταφίδα 200 ml νερό 60 ml ελαιόλαδο αλεύρι ολικής – όσο πάρει + μισή κουταλιά για τη γέμιση 1 κουταλάκι του γλυκού baking powder 2 μεσαία αχλάδια κομμένα σε κύβους 1/4 κουταλάκι του γλυκού κοπανισμένα εσωτερικά σποράκια κάρδαμο ξύσμα από μισό πορτοκάλι
Τσέρκι διαμέτρου 16 εκ
Ψιλοκόβουμε τα σύκα και μαζί με τις σταφίδες τα τοποθετούμε στο νερό για περίπου 2 ώρες. Στην συνέχεια αφαιρούμε τα φρούτα και το νερό που προέκυψε από το μούλιασμα το αδειάζουμε σε ένα μπολ ανάδευσης. Αν δοκιμάσουμε το νερό θα διαπιστώσουμε πως έχει πάρει αρκετά από την γλύκα και τη γεύση των φρούτων.
Προσθέτουμε το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε τα δύο υγρά πολύ καλά. Ρίχνουμε λίγο λίγο το αλεύρι (μαζί με το baking powder) ζυμώνοντας μέχρι να προκύψει μία ζύμη που ελαφρώς να μην κολλάει στα χέρια μας. Την χωρίζουμε σε δύο κομμάτια, σε αναλογία 70–30%. Τα ανοίγουμε με την βοήθεια του πλάστη, αφού πρώτα τα τοποθετήσουμε ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες.
Για να ετοιμάσουμε τη γέμιση, σε ένα μπολ ρίχνουμε τα φρούτα που μουλιάσαμε, τα αχλάδια και μισή κουταλιά αλεύρι. Ξεφλουδίζουμε το κάρδαμο και θρυμματίζουμε καλά στο γουδί τα εσωτερικά μαύρα σποράκια κρατώντας την ποσότητα που θέλουμε. Μαζί με το ξύσμα πορτοκαλιού τα προσθέτουμε στο μείγμα. Με τα χέρια μας πιέζουμε τα υλικά ώστε να λιώσουν ελαφρά και να ενωθούν μεταξύ τους.
Λαδώνουμε και αλευρώνουμε το τσέρκι και απλώνουμε καλά τη ζύμη της βάσης. Τοποθετούμε εσωτερικά τη γέμιση και κλείνουμε την πίτα με την υπόλοιπη ζύμη. Αν θέλουμε να λάβει πιο ζεστό χρώμα η ζύμη μας, με ένα πινελάκι την αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο. Ανοίγουμε μερικές τρύπες (ή με ένα κοπίδι χαράσσουμε αστεράκια) και φουρνίζουμε για μία ώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς. Απολαμβάνουμε 🙂