Καιρό τώρα σκεφτόμουν να γράψω αυτό το πόστ, αλλά περίμενα να πάρω τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου για να βεβαιωθώ ότι είμαι καλά, και να φτάσω στο τέλος της θεραπείας μου για να κάνω ένα συνολικό απολογισμό της εμπειρίας μου. Ήθελα να γράψω γιατί όπως και να το κάνεις το να βάζεις τα συναισθήματα σου σε μια σελίδα είναι θεραπευτικό και σε κάνει να νιώθεις λίγο καλύτερα. Κυρίως όμως ήθελα να μοιραστώ τη δική μου εμπειρία με το καρκίνο γιατί ξέρω ότι πολλοί από εσάς μπορεί να περνάνε κάτι παρόμοιο, είτε οι ίδιοι είτε η οικογένεια σας και οι αγαπημένοι σας. Και ξέρω πόσο δύσκολο και φοβιστικό είναι, αλλά υπάρχουν λύσεις και όσο υπάρχει δύναμη και θέληση υπάρχει ελπίδα.
Τα δικά μου συμπτώματα ήταν ένας πυρετός που διήρκεσε για περίπου 2 μήνες. Αφού εξαντλήσαμε όλες τις τροπικές ασθένειες, και κατόπιν μιας σπληνεκτομής μιας και ήταν το μόνο όργανο που είχε επηρεαστεί από τα καρκινικά κύτταρα και μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για βιοψία, διαγνώστηκα με Diffused B cell Lymphoma, μια αρκετά συνηθισμένη μορφή Non Hodgkins λεμφώματος. Το λέμφωμα είναι καρκίνος του αίματος, και συγκεκριμένα των λεμφοκυτάρων που παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα μιας και αναγνωρίζουν και επιτίθενται σε ξένους εισβολείς στο σώμα. Χωρίς τη σπλήνα, είμαι καταδικασμένη για το υπόλοιπο της ζωής μου σε ένα συμβιβασμένο ανοσοποιητικό σύστημα, και ιδιαίτερα επιρρεπής σε ιούς και βακτηρίδια. Και το χειρότερο είναι ότι με βάσει κάποιους γιατρούς θα έπρεπε να παίρνω αντιβίωση κάθε μέρα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Όπως καταλαβαίνεται για έναν άνθρωπο που αποφεύγει όσο μπορεί τα φάρμακα αυτό ήταν εκτός συζήτησης.
Τα συναισθήματα μου μεικτά: μετά από 2 μήνες ακατάπαυστων πυρετών αισθάνθηκα ανακούφιση που επιτέλους βρήκαμε τι έχω και θα μπορούσα να ξεκινήσω κάποια θεραπεία. Από την άλλη βαθύτατα σοκαρισμένη: καρκίνος σ’ εμένα; Πως είναι ποτέ δυνατόν; Καρκίνος στη μις Υγιεινή διατροφή; Αισθανόμουν ότι ο σύμπαν με ειρωνεύεται και μου κάνει κωλοδάχτυλο. Αν μη τι άλλο τρώω πιο υγιεινά απ’ οποιονδήποτε άλλο ξέρω γύρω μου, δε καπνίζω, δε πίνω, γυμνάζομαι τακτικά. Ο καρκίνος ίσως ήταν η τελευταία στη λίστα με τις ασθένειες που φανταζόμουν ότι θα μου χτυπούσαν τη πόρτα. Στην αρχή ήμουν φοβερά δύσπιστη, ήμουν σίγουρη ότι κάποιο λάθος έχουν κάνει, μέχρι και το ότι είναι συνωμοσία των γιατρών για να πάρουν τα λεφτά από την ασφαλιστική μου πέρασε από το μυαλό. Και φυσικά η πρώτη μου ερώτηση ήταν γιατί; Γιατί συνέβη αυτό σ εμένα. Η αλήθεια είναι δεν υπάρχει κάποια εξήγηση για τους λόγους που μπορεί να πάθει κανείς λέμφωμα: δε σχετίζεται ούτε με τη διατροφή (όπως ο καρκίνος του στομάχου ή του παχέος εντέρου) ούτε με τον τρόπο ζωής (όπως πχ ο καρκίνος του πνεύμονα). Μπορεί να συμβεί στο καθένα ανά πάσα στιγμή. Παρ’ όλ’ αυτά το γιατί συνέβη σ’ εμένα , ήταν κάτι που με έτρωγε σαν σαράκι και η απάντηση ήρθε αργότερα μετά από πολύ εσωτερική δουλειά και αναζήτηση. Θεωρώ ότι για πάρα πολλά χρόνια έδωσα πολύ μεγάλη σημασία στη σωματική μου υγεία και λιγότερο στη ψυχολογική μου υγεία. Για όσους με ξέρουν καλά είμαι υπέρ δραστήρια και τρέχω συνεχώς πηδώντας από το ένα πράγμα στο άλλο. Δεν ήμουν ποτέ καλή στο να χαλαρώνω και να λέω όχι ακούγοντας το σώμα μου και τις πραγματικές του ανάγκες. Σπάνια ο καρκίνος έχει μόνο φυσικά αίτια, και σίγουρα θεωρώ ότι ο δικός μου καρκίνος σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα στρες και της έλλειψης πραγματικής επικοινωνίας με το σώμα μου. Και αυτό είναι το μεγάλο μάθημα που παίρνω από αυτή την ιστορία και κάτι που δουλεύω πολύ σε αυτή τη φάση της ζωής μου, γιατί στο τέλος της μέρας όλα για κάποιο λόγο γίνονται.
Και μετά ήρθε το σοκ της θεραπείας: όταν μου ανακοίνωσαν ότι θα κάνω 6 κύκλους χημειοθεραπείας, ότι δε θα μπορώ να κάνω παιδιά για 2 χρόνια (που είναι ο χρόνος πλήρους ανάκαμψης για το λέμφωμα) και ότι κατά πάσα πιθανότητα από το δεύτερο κύκλο θα χάσω τα μαλλιά μου. Δε ξέρω τι απ’ όλα αυτά με ενόχλησε περισσότερο: το γεγονός ότι θα έπρεπε για 4 μήνες να δηλητηριάζω το σώμα με μου με ένα σωρό τοξικά φάρμακα, το ότι η ασθένεια αυτή καθυστερούσε ότι πλάνα ζωής είχαμε κάνει ή το γεγονός ότι θα έχανα τις ωραίες μου μπουκλίτσες και πρέπει να αντικρύζω την άρρωστη εικόνα του εαυτού μου για 4 μήνες; Και μια φιλική συμβουλή: μη πείτε ποτέ σε κανένα που χάνει τα μαλλιά του από χημειοθεραπεία ότι «έλα μωρέ, τρίχες είναι θα ξαναβγούν». Όποτε μου το λένε σκέφτομαι θυμωμένη ότι το λες αυτό επειδή δεν είναι οι ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ τρίχες, εδώ λίγο παραπάνω μας παίρνει ο κομμωτής τα μαλλιά στο μήκος και μας πιάνει κατάθλιψη, πόσο μάλλον όταν χάνεις ότι έχεις και δεν έχεις. Αν θες πραγματικά να βοηθήσεις μια φίλη σου που περνάει κάτι παρόμοιο πάρτην αγκαλιά και πες της ότι δε μπορώ να το καταλάβω αλλά θα κάνω ότι μπορώ να βοηθήσω και κλείσε της ένα δωρεάν μάθημα μακιγιάζ (όλες οι μεγάλες εταιρείες καλλυντικών κάνουν τέτοια), στείλε της βίντεο στο youtube για το πώς να μάθει να δένει ωραία τα μαντήλια, ή χάρισε της ότι μαντήλι έχεις και δε φοράς. Μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα το εκτιμήσει άπειρες φορές περισσότερο!
Διακοπές στη Μεθώνη, στο 2 κύκλο της θεραπείας μου όταν οι γιατροί μου είχαν πεί ότι θα μου έπεφταν όλα μου τα μαλλιά.
Ομολογώ ότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα και δε μου πέρασε από το μυαλό να μη κάνω χημειοθεραπεία και να προσπαθήσω να παλέψω το καρκίνο μου με πιο φυσικούς τρόπους. Αν κι έχω διαβάσει για πολλές τέτοιες περιπτώσεις ίσως να το σκεφτόμουν αν βρισκόμουν σε πιο προχωρημένο στάδιο και οι παραδοσιακές θεραπείες δε μπορούσαν να βοηθήσουν ή αν είχα λιγότερο επιθετικό καρκίνο. Η θεραπεία όμως που μου πρότειναν (R-CHOP) είναι από τις λίγες μορφές χημειοθεραπείας που είναι στοχευμένη, το πρώτο σκέλος της δηλαδή μαρκάρει τα καρκινικά κύτταρα έτσι ώστε τα φάρμακα που ακολουθούν να τα εντοπίζουν και να τα σκοτώνουν, κι έχει 95% αποτελεσματικότητα στο ηλικιακό μου κοινό, οπότε θα ήμουν χαζή να την αρνηθώ. Παράλληλα όμως με τη θεραπεία ξεκίνησα εντατική δουλειά με θεραπευτική διατροφολόγο για το πώς μπορώ να ενισχύσω με φυσικούς τρόπους το ανοσοποιητικό μου σύστημα, μιας και αρνούμαι να παίρνω αντιβιοτικά εφόρου ζωής, και να αυξήσω την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Οι παρεμβάσεις που έκανα στη διατροφή μου ήταν λίγες μιας κι έτρωγα ούτως ή άλλως υγιεινά, απλά αναγκάστηκα να κόψω εντελώς τη ζάχαρη σε όλες της τις μορφές (μέλι, φρούτα, χουρμάδες, σφένδαμο κλπ) ακόμα και τους υδατάνθρακες μιας και υπάρχει αρκετή έρευνα που δείχνει ότι η ζάχαρη τρέφει τα καρκινικά κύτταρα και να προσθέσω ψάρια και αυγά στη διατροφή μου. Παράλληλα άρχισα να χρησιμοποιώ μόνο φυσικά καλλυντικά και ξεκίνησα να παίρνω πολλά φυτικά συμπληρώματα με στόχο να επαναφέρουμε ότι βακτήρια είχαν σκοτώσει τα φάρμακα που παίρνω, να μειώσω τη φλεγμονή, να προστατέψω το συκώτι και τους άλλους ιστούς τους σώματος από τη τοξικότητα της θεραπείας και να ενισχύσω φυσικά το λειψό μου ανοσοποιητικό.
4 μήνες μετά και ολοκληρώνοντας χθές το τελευταίο κύκλο της θεραπείας μου έχω να πω ότι τελικά τα πράγματα δεν ήταν και τόσο άσχημα όσο τα είχα φανταστεί: στάθηκα τυχερή γιατί δεν είχα σχεδόν καμία παρενέργεια από τη χημειοθεραπεία, δεν είχα καμία ναυτία και δεν έκανα καθόλου εμετούς, δεν έβγαλα άφτρες, μπαίνουμε μέσα στο Νοέμβριο και ενώ όλοι γύρω μου έχουν κολλήσει κάτι εγώ, χτυπάω ξύλο, δεν έχω αρπάξει τίποτα παρά το καταβεβλημένο μου ανοσοποιητικό από τη χημειοθεραπεία κα την έλλειψη σπλήνας. Ακόμα και οι γιατροί δε το πιστεύαν! Έχω χάσει πολύ μαλλί και πλέον κυκλοφορώ με μαντίλια αλλά αντίθετα απ’ ότι με είχαν προειδοποιήσει οι γιατροί κράτησα όλα μου τα μαλλιά μέχρι και τον 4ο κύκλο, και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Λέω τυχερή αλλά δε νομίζω ότι είναι μόνο τύχη : θεωρώ ότι το γεγονός ότι τρώω υγιεινά, παίρνω τα συμπληρώματα μου παράλληλα με τη χημειοθεραπεία, και αφιερώνω κάθε μέρα 20 λεπτά να διαλογιστώ και να χαλαρώσω με βοήθησε πολύ στο να μειώσω τις παρενέργειες της θεραπείας και να διατηρήσω τη ποιότητα ζωής μου.
Πριν από μια βδομάδα πήρα και τα αποτελέσματα για την αποδοτικότητα της θεραπείας: όπως φαίνεται τα καρκινικά μου κύτταρα έχουν εξαφανιστεί και η δουλειά όλων αυτών των μηνών ήταν αποτελεσματική! Δε θεωρώ ότι έχω θεραπευτεί από το καρκίνο όμως, και όποιος νομίσει κάτι τέτοιο κι επαναπαυτεί γυρνώντας στο προηγούμενο τρόπο ζωής του κάνει μεγάλο λάθος. Ο καρκίνος θα πρέπει να θεωρείται χρόνια ασθένεια. Νομίζω ότι ο καλύτερος παραλληλισμός που έχω διαβάσει είναι ο εξής: Ο καρκίνος είναι σαν την μούχλα από την υγρασία στο σπίτι: μπορεί να ρίξεις χλωρίνη και να νομίσεις ότι έφυγε παροδικά και ξεμπέρδεψες (αυτό κάνει ή ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία), αλλά αν δεν εντοπίσεις την αιτία της μούχλας διορθώνοντας τα χαλασμένα υδραυλικά που μπορεί να τη δημιούργησαν εξαρχής, σίγουρα θα ξαναεπιστρέψει. Έτσι και για μένα η περισσότερη δουλειά ξεκινάει τώρα: κι έχω ένα πλάνο με τη διατροφολόγο μου μέσω εξετάσεων και παρεμβάσεων για να φτιάξω το ανοσοποιητικό μου που μου δίνει την απόλυτη βεβαιότητα και αισιοδοξία ότι δε θα επιστρέψει πάλι. Και πιστέψτε με δεν είναι αυτός ο κανόνας: μόλις τελειώσεις τη χημειοθεραπεία οι γιατροί σε στέλνουν σπίτι χωρίς καμία υπόδειξη για το τι πρέπει να κάνεις μετά, και για τους περισσότερους ασθενείς αυτή είναι η πιο στρεσογόνα φάση μιας βρίσκονται πλέον μόνοι τους και ξεκινάει η αβεβαιότητα και το άγχος αν θα επιστρέψει πάλι ο καρκίνος.
Οι συμβουλές που με βοήθησαν ιδιαίτερα σε αυτή τη περιπέτεια και θα τις πρότεινα σε οποιοδήποτε περνάει αυτή την ασθένεια είναι οι ακόλουθες:
- Φτιάξτε γύρω σας μια ομάδα από ειδικούς που εμπιστεύεστε: Η δική μου ομάδα ήταν ο αιματολόγος μου (χρειάστηκε να αλλάξω το πρώτο για να βρώ κάποιον να μου κάνει), η θεραπευτική διατροφολόγος, και ο ψυχολόγος μου. Ο καρκίνος είναι ασθένεια όλου του συστήματος κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δυστυχώς υπάρχουν πολύ λίγα θεραπευτικά κέντρα, κυρίως στην Αμερική, που προσφέρουν ολιστικές θεραπείες κατά του καρκίνου συνδυάζοντας παραδοσιακές θεραπείες με εναλλακτικές, και κάνουν θαύματα, διπλασιάζοντας το προσδόκιμο ζωής ακόμα και σε τελικούς καρκίνους του στήθους ή του προστάτη. Μέχρι αυτό να γίνει το πρωτόκολλο σε όλα τα νοσοκομεία θα πάρει λίγα χρόνια, παρ’ ολ’ αυτά υπάρχουν οι έρευνες και οι αποδείξεις και μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας συνδυάζοντας τους κατάλληλους ειδικούς. Το βασικό είναι να μην επαναπαυτείτε μόνο σε αυτό που σας προτείνει ο ογκολόγος σας, δυστυχώς η γνώση τους περιορίζεται συνήθως στην ειδικότητα τους, και θα πρέπει να πάρετε το θέμα της υγείας υπεύθυνα και με τη κατάλληλη γνώση στα δικά σας χέρια φέρνοντας τους ειδικούς που θα βοηθήσουν ο καθένας στο τομέα του. Μη φοβηθείτε να αμφισβητήσετε αν χρειαστεί αυτά που σας προτείνουν, είναι το δικό σας σώμα, η δική σας θεραπεία, η δική σας υγεία κι εσείς ξέρετε καλύτερα τι είναι καλό για σας.
- Μην υποτιμάτε το πόσο σημαντική είναι η διατροφή καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Υπάρχουν πάρα πολλές έρευνες που έχουν δείξει ότι μια φυτική διατροφή, χαμηλή σε γλυκαιμικό δείκτη και λιπαρά μπορεί να βοηθήσει ακόμα και σε τελικές μορφές καρκίνου. Και για να μη παρεξηγηθώ: δε θεωρώ ότι αν πίνετε πράσινους χυμούς και αποφεύγετε τη ζάχαρη θα θεραπεύσετε το καρκίνο. Η επιστήμη έχει αναπτυχθεί ραγδαία, και υπάρχουν θεραπείες σήμερα που σώζουν ζωές, όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Παρ’ όλ’ αυτά υπάρχουν πολλές διατροφικές παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε παράλληλα με τη χημειοθεραπεία για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, τη ποιότητα ζωής των ασθενών μειώνοντας τις παρενέργειας και φυσικά τις πιθανότητες υποτροπής μετά το τέλος της θεραπείας.
- Υπάρχουν πολλές έρευνες που υποστηρίζουν πόσο σημαντική είναι η χαλάρωση και η πνευματικότητα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στο μυαλό και στο σώμα μέσω των ορμονών που εκκρίνονται. Όταν βρισκόμαστε κάτω από στρες παράγουμε περισσότερη τεστοστερόνη και αδρεναλίνη, μειώνοντας τη δράση του ανοσοποιητικού και τη δυνατότητα του οργανισμού να θεραπεύσει την αρρώστια. Επίσης υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι όσοι ασθενείς καρκίνου είναι θρήσκοι και πηγαίνουν συστηματικά στην εκκλησία είχαν 70% μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη θεραπεία τους. Δεν είμαι ιδιαίτερα θρήσκα, αλλά αυτό που προσφέρει η εκκλησία και οποιαδήποτε μορφή πνευματικότητας είναι ένα σύστημα στήριξης και νοήματος που είναι απαραίτητο σε τέτοιες φάσεις της ζωής μας. Για μένα το ρόλο αυτό έπαιξε ο διαλογισμός, που τον έβαλα στη ζωή μου από τότε που αρρώστησα και δε νομίζω ότι θα το σταματήσω ποτέ. Αν δε ξέρετε από πού να αρχίσετε, εμένα με βοήθησε το Headspace που είναι μια εφαρμογή για το κινητό καθοδηγούμενου διαλογισμού, διάρκειας 15-20 λεπτών.
Τέλος επειδή είμαι πολύ λογικός άνθρωπος και πιστεύω ότι η γνώση είναι δύναμη, κατά τη διάρκεια αυτή καταβρόχθισα ότι βιβλίο υπήρχε για ολιστικές προσεγγίσεις στο καρκίνο. Το βιβλίο που θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε οποιοδήποτε αντιμετωπίζει αυτή την ασθένεια ή έχει συγγενείς που την αντιμετωπίζουν είναι το Life over cancer. Συγγραφέας του είναι ο Keith Block, ιδρυτής του πιο σύγχρονου ολιστικού κέντρου θεραπείας κατά του καρκίνου που συνδυάζει παραδοσιακές μαζί με εναλλακτικές θεραπείες (ειδική διατροφή, γυμναστική, συμπληρώματα διατροφής) για τηω αντιμετώπιση του καρκίνου με θεαματικά αποτελέσματα. Πέραν του ότι η φιλοσοφία του με βρίσκει 100% σύμφωνη, το βιβλίο αυτό περιέχει φοβερή πληροφόρηση για τις τελευταίες εξελίξεις στο θεραπευτικό κομμάτι καθώς και πολύ πρακτικές συμβουλές για την άσκηση, τις διατροφικές παρεμβάσεις και συμπληρώματα διατροφής που μπορείς να πάρεις για κάθε τύπου καρκίνου. Είναι πραγματικά το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε όποιον πάσχει από αυτή την ασθένεια. Εξίσου ενδιαφέροντα το Mind over medicine, που αφορά στη δύναμη του μυαλού και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της θεραπείας , και το Radical Remission που αναλύει τους 9 κοινούς παράγοντες σε αυτούς τους ασθενείς που οι γιατροί είχαν δώσει 2 μήνες ζωής και εκείνοι παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους κατάφεραν να ζήσουν για χρόνια (είμαι σίγουρη ότι όλοι ξέρουμε από ένα, το φοβερό είναι ότι κανείς μέχρι τώρα δεν είχε μελετήσει συστηματικά αυτές τις εξαιρέσεις στο κανόνα)!
Κοιτώντας πίσω δε θα έλεγα ότι ο καρκίνος ήταν η καλύτερη φάση της ζωής μου (γιατί υπάρχουν κάποιοι ασθενείς που το λένε). Με έκανε όμως να μάθω να ζώ με την αβεβαιότητα, να συνειδητοποιήσω πόσους ανθρώπους έχω γύρω μου που με αγαπάνε, πόσο σημαντικό είναι να ακούω το σώμα μου και να χαλαρώνω που και που, και ότι το τελικά αυτό που σε κάνει δυνατό είναι να ζεις έναν έναν όλους σου του φόβους και να βγαίνεις νικητής.
Λίγο χλωμιασα με την ιστορία σου, λίγο ταυτίστηκα και λίγο ένιωσα ευγνωμοσυνη. Μετά από ένα εξαντλητικο 10ημερο πυρετών, πριν 8 μήνες, βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα από το νοσοκομείο “δεν είναι λεμφωμα”! Μα είναι δυνατόν, αναρωτήθηκα και ανατριχιασα! Υπήρχε περίπτωση να είναι κάτι τέτοιο? Διαβάζοντας το άρθρο σου, έμαθα με δέος τι γλίτωσα και σε θαυμασα! Βέβαια, όταν μπεις στο χορό θα χορεψεις και αν είσαι μαχητής, θα το παλεψεις κιόλας!
Τελικά βέβαια, η δική μου προσέγγιση στο αυτόανοσο που μου προέκυψε, δεν ήταν καθόλου διαφορετική. Διατροφή χωρίς ζάχαρη, μέλι και αλατι, στην αρχή από ανάγκη, τώρα μου αρέσει κιόλας. Άσκηση, με δυσκολία λόγω πρησμενων αρθρώσεων και οστεοπόρωσης στα 42, λίγο κληρονομικοτητα, λίγο κορτίζονη. Χημείοθεραπεία σε χάπια (σαφώς πιο ήπια από τη δική σου) για να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα την έξαρση της νόσου. Ψυχοθεραπεία, διαλογισμος, αναγκαστική ξεκούραση… αυτά δεν τα έχω πετύχει ακόμα… Με 3 μικρά παιδιά, δεν είναι και πολύ εύκολο να παραιτηθείς από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα! Φόβος, ανασφάλεια, άγχος, γιατροί που ξέρουν μόνο ότι τους αφορά… Άρχισα να εκτιμώ την κάθε μέρα που νιώθω καλά, αλλά και την εποχή μας που έχει όλα τα μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα, τις συνταγές που βρίσκεις στο ίντερνετ και τους ανθρώπους που μοιράζονται τέτοια άρθρα σαν το δικό σου και γίνονται πυξίδα να ξαναβρείς το δρόμο σου, γιατί από συνήθεια ξαναγυριζεις στον παλιό τρόπο ζωής. Σε ευχαριστώ πολύ που εκτεθηκες… Να είσαι καλά! ♡
Αγγελικη σ ευχαριστω πολυ που εγραψες και μοιραστηκες και τη δικη σου εμπειρια! Τα αυτοανοσα ειναι δυσκολη υποθεση, αλλα επειδη τις περισσοτερες φορες σχετιζονται με φλεγμονη μπορει να κανεις πολλα διατροφικα. Πολυ καλο βιβλιο αν δε το χεις διαβασει ειναι αυτο https://www.amazon.co.uk/Autoimmune-Solution-Spectrum-Inflammatory-Symptoms/dp/0062347470! Αν κι εσυ ακουγεσαι μαχητρια κι εχεις ηδη κανει τις επεμβασεις που πρεπει! Ενα απο τα αλλα μαθηματα με την αρρωστια μου ειναι οτι πρεπει να την αγαπησουμε (οσο δυκολο κι αν ειναι) σαν μερος του εαυτου μας και να μαθουμε να ζουμε αρμονικα με τα παραστρατημενα μας κυτταρα δινοντας τους ολα τα θρεπτικα στοιχεια που χρειαζονται να ερθουν στον ισιο δρομο!
Ευχαριστω για το μοίρασμα.
Σ ευχαριστώ Μαριλενα!
Μπράβο για όλα. Θα επικοινωνήσω με pm για να μάθω στοιχεία επικοινωνίας για τη θεραπευτική διατροφολόγο. Έχω λευκοπενια, σε αναμονή ενδεχομενης αιματολογικης ασθένειας και θα ήθελα να μάθω πως να σηκώσω από τα πατώματα το ανοσοποιητικο. Είμαι vegan, ασκουμαι και τρία χρόνια έκοψα το κάπνισμα. Εκεί με την ψυχική ισορροπία το χάνω… 🙂 η προτερη ζωή σου μου θύμισε εμένα. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια.
Κατια σ ευχαριστω που μου εγραψες! Στειλε μου μηνυμα για οτι θες!
Σ´ευχαριστουμε που μοιραστηκες αυτήν την εμπειρία με όλους εμάς που δεν γνωρίζεις. Παρότι συγκλονιστικό το κείμενο σου ειναι ελπιδοφόρο. Σε ακολουθώ ενα χρόνο τώρα για να παίρνω ιδέες για υγιεινές συνταγές για εμένα και την κόρη μου. Τον τελευταίο μήνα επίσης ψάχνω να βρω κάποιον που θα μου δείξει πως να διαλογιζομαι αλλά εχω μπερδευτεί απο την πληθώρα των πληροφοριών και την έλλειψη της σύστασης απο κάποιο που εχει σχετική εμπειρία. Παιρνω λοιπόν το θάρρος να σε ρωτήσω τοσο για τα στοιχεία του διατροφολόγου που ανέφερες όσο και για κάποιο χώρο σχετικό με διαλογισμό στην Αθήνα αν και εφόσον γνωρίζεις. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων και σου εύχομαι υγεία και ευτυχία.
Γεια σου Βαλεντινα! Σ ευχαριστω για τα θετικα σου λογια! Εγω κατεβασα μια εφαρμογη για το κινητο μου το Headspace, γιατι πρροτιμω να το κανω σπιτι μου την ωρα που με βολευει! Αλλιως αν επρεπε να βγαινω απο το σπιτι δε θα μπορουσα να διαλογιζομαι με τη συχνοτητα που θελω.https://www.headspace.com Τα πρωτα 10 μαθηματα ειναι δωρεαν οποτε δε χανεις τίποτα να το δοκιμασεις, απλα ειναι στα αγγλικα. Η θεραπευτικη μου διατροφολογος ειναι κι αυτη στην Αγγλια, αλλα μιας και δε μενουμε στην ιδια πολη κανουμε ολες τις συνδριες απο skype. Αν η γλωσσα δεν σου ειναι προβλημα μπορεις σιγουρα να το κανεις να δουλεψει απο αποσταση! http://embracingnutrition.co.uk
Κορινα μου σου εύχομαι όλα αυτά να αποτελούν πια παρελθόν και να συνεχίσεις τη ζωή σου όπως εσύ επιθυμείς. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, απ όλα έχουμε να μάθουμε..Προσωπικά σ ευχαριστώ που μοραστηκες την εμπειρία σου γιατί με βοήθησε πολυ. Καμμία φορά μια λέξη, μια φράση απο έναν άνθρωπο που εκτιμώ όπως εσύ μπορεί να κάνει τη διαφορά. Καλή συνέχεια.
Σ ευχαριστω πολυ Μαρια μου!!’
Είσαι υπέροχη,φαίνεται μια ήρεμη δύναμη σε όσα γράφεις.Δεν έχω αντίστοιχη εμπειρία αλλά με βοήθησες ψυχολογικά.Είμαι 23 χρονών και ταυτίστηκα με αυτά : “Θεωρώ ότι για πάρα πολλά χρόνια έδωσα πολύ μεγάλη σημασία στη σωματική μου υγεία και λιγότερο στη ψυχολογική μου υγεία.” – “Δεν ήμουν ποτέ καλή στο να χαλαρώνω και να λέω όχι ακούγοντας το σώμα μου και τις πραγματικές του ανάγκες.” – “… ο δικός μου καρκίνος σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα στρες και της έλλειψης πραγματικής επικοινωνίας με το σώμα μου. ” Σ’ευχαριστώ…
Εγω σ ευχαριστω Ελενη! Χαιρομαι που σε αγγιξε κατι απ οσα εγραψα!
ευχομαι υγεια, ευχομαι ν αμην χρειαστεις ποτε ξανα θεραπεια, ευχομαι να συνεχισεις να κανεις ονειρα για τη ζωη σου – τη ζωη χωρις την ασθενεια – και να τα πραγματοποιεις!
Σ ευχαριστω Μαριαννα!
Διαβαζω παντα με χαρα τις συνταγες σου και να σημερα μοιραστηκες μαζι μας και μια διαφορετικη συνταγη.Συνταγη ΖΩΗς !! Σε ακουσα με προσοχη και θα προσπαθησω να την εφαρμοσω κιολας .Οι συμβουλες σου πολυτιμες…Σου ευχομαι Υγεια και οτι αλλο αγαπας.Α! και μια σφιχτη αγκαλια!!
Σ ευχαριστω πολυ Αναστασια!
Ευχομαι ολα να ειναι περαστικα και να εισαι γερη και δυνατη σε ολη τη ζωη σου! Ειναι καλο να μοιραζεσαι ακομη και τις πιο δυσκολες καταστασεις και να αντλεις δυναμη. Σου ευχομαι καθε καλο, υγεια και δυναμη!
Σ ευχαριστω πολυ Χαρις!
Ενδιαφέρον επίσης θα είχε να μας πείτε εαν έχετε οικονομικό πρόβλημα προσωπικά ή εαν στηρίζεστε ΚΑΙ στους δικούς σας Ή μόνον σε αυτούς εαν δεν εργάζεστε! κι όταν λέω οικονομικό πρόβλημα εννοω ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ!
εύκολο να λες μην αγχώνεσαι κλπ αλλά ρωτήστε και ανθρώπους που έχουν σοβαρότατο πρόβλημα επιβίωσης εαν μπορούν να απαλλαγούν απο τοάγχος και αν μπορούν να κάνουν γιόγκα διαλογισμό ή οτι άλλο οχι μόνον,όταν τους βρεί καρκίνος ή επιζήσουν απο αυτόν ΑΛΛΑ και προτού τους βρεί!
Εγω θα έλεγα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να βγούμε στους δρόμους και παντού να φωνάξουμε για το σύστημα αυτό που όχι μόνον τα τελευταια 7 χρόνια μας κατατρώει αλλά εδω και πολλά χρόναι έχει αλλοιώσει συνειδήσεις έχει φτάσει στο σημείο αυτό το σύστημα το πολιτικό και άνεργοι να μείνουμε και ανασφάλιστοι και με καρκίνο και να πεθαίνουμε αβοήθητοι!
Οι γιόγκες και τα τσάκρα είναι καλά όταν είσαι χορτάτος και όταν είσαι ασφαλισμένος και όταν μπορείς να βρείς με τα ωραία σου λεφτά τον καλό αιματολόγο και ογκολόγο και χειρούργο και διατροφολόγο κλπ
Καλοί οι διαλογισμοί αλλά ας το δούμε και συλλογικά το πράγμα οτι πρέπει να βγούμε αν οχι όλοι η πλειοψηφία των ανθρώπων έξω και να διεκδικήσουμε την πρόσβαση στην υγεία μας στην εργασία στην αξιοπρέπεια μαςγιατί οι καρκίνοι τα αυτοάνοσα τα εγκεφαλικά και αλλες νόσοι αυξάνονται και θα αυξάνονται.
Λίγη προσγείωση στην πραγματικότητα και στους καθημερινούς απλούς ανθρώπους που καθημερινά παλεύουν για τον επιούσιο κυριολεκτικά δίχως χρόνους ”χαλάρωσης γιόγκας αναπνοών κλπ”
Γεια σου Μαρια! Σταθηκα τυχερη γιατι ολα τα εξοδα της θεραπειας (ακομα και του ψυχολογου) τα πληρωνει η ασφαλεια απο τη δουλεια μου. Ολη τη δουλεια που κανω ομως με το διατροφολογο το πληρωνω απο τη τσεπη μου, και ας σημαινει αυτο οτι θα στερηθω απ αλλου γιατι αυτη τη στιγμη η υγεια μου ειναι η απολυτη προτεραιοτητα μου. Δεν ηθελα σε καμια περιπτωση το κειμενο μου να ακουστει ελιτιστικο, γι αυτο και προτεινω βιβλια για καποιον που δεν εχει τη δυνατοτητα να απευθυνθει σε ειδικους. Συμφωνω οτι το συστημα της υγειας στη σημερινη του μορφη ειναι ακρως προβληματικο, αλλα για μενα η λυση δεν ειναι παρουμε τους δρομους αλλα το θεμα της υγειας οι ιδιοι στα χερια μας. Το να αλλαξουμε τη διατροφη μας, να αφιερωσουμε 15 λεπτα μεσα στη μερα για να αναπνευσουμε σωστα και να χαλαρωσουμε, και να διωξουμε οτι ειναι τοξικο στη ζωη μας ειναι οι πιο ευκολες και οικονομικες παρεμβασεις που μπορουμε να κανουμε ολοι μας για να προλαβαουμε ολες αυτες τις χρονιες ασθενειες που οπως λες αυξανονται δραματικα. Αποψη μου εινσι οτι οι μεγαλες αλλαγες ξεκινανε απο τις μικρες αλλαγες που μπορουμε να κανουμε οι ιδιοι στο δικο μας αμεσο περιβαλλον, κι αν γινουμε πολλοι τοτε δημιουργουνται μεγαλα κυματα αλλαγων. Δε θα γινει καμια αναδιαρθωση στην υγεια αν οι ιδιοι δε παρουμε με γνωση και υπευθυνοτητα την υγεια στα χερια μας και περιμενουμε τη συλλογικη δραση να ρθει!
Να εισαι πάντα αισιόδοξη και να μεταδιδεις πάντα αυτή τη δύναμη που βγαίνει μέσα από το κείμενο σου σε όλους μας! Να εισαι καλα!!!
Σ ευχαριστω πολυ Δυονισσια μου!
Kalhmera…egw kanw dekata peripoy dyo mhnes twra. Erxontai k feygoun, ws 37.1 k exthes mono 37.3 alla ws twra oi aimatologikes ourwn klp dn deixnoun kt. Oi giatroi vriskoun asteio oti fovamai g kt kako k dn mou grafoun gia karkinikoi deixtes klp. Esu korina eixes pureto h dekatakia?
Καλησπέρα,
Παρακαλώ επιβεβαιώστε ότι λάβατε την εντολή.
Ευχαριστώ,
Τενια μου ξεκινησα με δεκατα, 37.6-37.8 και μετα απο 3 εβδομαδες αρχισε να ανεβαινει. Δε θα ανησυχουσα αν εχεις τοσο χαμηλο πυρετο, μπορει να ειναι καποια αδιαθεσια της εποχης. Αλλα αν ανεβει και παραμεινει υψηλα για παραπανω απο μια βδομαδα τοτε σιγουρα να το ψαξεις παραπανω!
Ξεκίνησα να διαβάζω & σταμάτησα κατεβαίνοντας με αγωνία κάτω στο τέλος του κειμένου να ψάξω εάν μοιραζόσουν την εμπειρία μιας φίλης και όχι τη δική σου (αυτό ήλπιζα… ψάχνοντας να βρω ένα άλλο όνομα και όχι το Κορίνα….) …ποια η διαφορά θα σκεφτείς….κι όμως υπάρχει διαφορά στο κείμενο που μοιράζεται ένας άνθρωπος κάπου στον κόσμο που μπορεί να είναι και λίγο πειραγμένο για λόγους προώθησης ιατρικών εναλλακτικών κατά του καρκίνου.
Τα έχασα…. Επειδή γνωριζόμαστε??? Επειδή φοβήθηκα διαβάζοντας τις εμπειρίες σου για το τί κάνω από πλευράς μου στο σώμα μου με το μυαλό μου και τις σκέψεις μου??? Επειδή ξανά ένιωσα την αγωνία προ μηνών περιμένοντας τα αποτελέσματα μιας μαστογραφίας μετά από δική μου ψηλάφηση στο σπίτι??? Η μνήμη μου όμως είναι χρυσόψαρου και γυρνάω στις κακές συνήθειες των κακών σκέψεων…κι ας γνωρίζω/κι ας έχω διαβάσει/ κι ας έχω ανθρώπους γύρω μου που μου υπενθυμίζουν τις συνέπειες των αρνητικών σκέψεων…
Κορίνα………Τί να σου ευχηθώ…. Το γράφεις κι εσύ με δικά σου λόγια…..Οι ευχές ακούγονται κούφιες… Μία αγκαλιά θα σου την έκανα αν και είσαι μακριά….
Με αγάπη Μαρία…….
Σ ευχαριστω Μαρακι μου! Δε μπορω να τονισω ποσο σημαντικη ειναι η θετικη σκεψη σε αυτην την ασθενεια! Δε μπυ περασε ποτε απο το μυαλο οτι δε θα τη νικησω και οτι δε θα γινω καλα! Η αληθεια ειναι οτι σταθηκα τυχερη στην ατυχια μου, γιατι το λεμφωμα και πολυ καλη προγνωση εχει και πολυ αποτελεσματικη θεραπεια σε σχεση με αλλους πιο δυσκολους καρκινους! Αλλα νομιζω οτι ποτε δε πρεπει να βλεπουμε τον εαυτο μας σαν ενα στατιστικο νουμερο και παντα να εχουμε τη νοοτροπια και την αισιοδοξια του νικητη σε ολες μας τις ασθενειες!
Είσαι τόσο γενναία και αληθινή ! Με τη δική σου θετική ενέργεια με τις δικές μας θετικές σκέψεις όλα θα πάνε καλά!
Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Ευαγγελία!
Δεν έχω λόγια. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για όλη σου τη στάση. Με ενδιαφέρει πολύ να μάθω τι κάνει η θεραπευτική διατροφολόγος, ποια είναι η δική σου και αν αναλαμβάνει παιδιά. Αν μπορείς, στείλε μου τα στοιχεία της στο μέιλ μου. Ευχαριστώ προκαταβολικά. Καλή συνέχεια! Καλή επιτυχία!
Γεια σου Αγγελική! Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η θεραπευτική διατροφολογία είναι μια ειδικότητα φυσικοπαθηθτικής, του κλάδου που ασχολείται με την αντιμετώπιση και πρόληψη ασθενειών μόνο με φυσικούς, μη παρεμβατικούς τρόπους. Βασική αρχή της φυσικοπαθητικής είναι ο εντοπσιμός της ανισοροπίας στο σύστημα που προκάλεσε το πρόβλημα και λιγότερο στην αντιμετώπιση του συμπτώματος. Συγκεκριμένα η θεραπευτική διατροφολογία αντιμετωπίζει τις χρόνιες ασθένειες μέσω διατροφικών παρεμβάσεων και και φυτικών συμπληρωμάτων διατφοφής. Αν θέλεις περισσότερες πληροφορίες μπορείς να διαβάσεις εδώ.http://www.naturopathy-uk.com/home/home-what-is-naturopathic-nutrition/. Δε ξέρω κάποιον που ασχολείται με κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα, μιας και ο διαιτολόγος είναι εντελώς άλλη ειδικότητα, αλλά αν η γλώσσα δεν σου είναι πρόβλημα θα σου συνιστούσα ανεπιφύλακτα τη δική μου διατροφολόγο που κάνει και συνεδρίες μέσω Skype. http://embracingnutrition.co.uk/.
Κορινα μου αγαπημενη ,χαρηκα πολυ που εισαι καλα!!!!τα λογια σου δινουν δυναμη και κουραγιο στον καθενα απο εμας που ηρθαμε αντιμετωποι με τον καρκινο. Περασαμε μαζι αρκετες ημερες στο νοσοκομειο και εδειχνες πως ησουν ενα δυνατο και αισιοδοξο κοριτσι και πως θα καταφερνες να βγεις νικητρια ζωης!!!παντα σε σκεφτομαι, εισαι ενα πανεμορφο και ευλογημενο κοριτσι και η ζωη ειναι ολη μπροστα σου για να εκπληρωσεις τα ονειρα σου!!χαρηκα που εμαθα τα νεα σου, φιλια πολλα απο μενα ,τον αντρα μου και τα εγγονια μου Αλεξανδρο και Θεμιστοκλη (τις καρτες σου τις εχουν επανω στη βιβλιοθηκη τους). Θα χαρω να τα πουμε και απο κοντα!!
Κα Ελένη, πόσο χάρηκα που με βρήκατε και μου γράψατε! Μαθαίνω νέα σας από τη μαμά μου, και χαίρομαι πολύ που είστε κι εσείς καλά! Πόσο μακρινές πλέον μου φαίνονται εκείνες οι δύσκολες μέρες του καλοκαιριού, ελπίζω να είναι και για σας μια σκοτεινή ανάμνηση και να ρουφάτε στο έπακρο όλες τις φωτεινές, ζεστές στιγμές με τα εγγονάκια σας. Θα ήθελα πολύ να σας ξαναδώ Λονδίνο αν έρθετε! Να στε πάντα γερή, αγαπημένη κι ευτυχισμένη!
Κορίνα….εσύ; Έχω πάθει σοκ… Μπράβο σου, για το κουράγιο, για την αντιμετώπιση, για όλα… Είναι πολλά που ταυτίζομαι, όχι δεν έχω καρκίνο αλλά η υγεία μου απαιτεί όσα λες για διατροφή, πνευματική ζωή, άσκηση, σταθερό κύκλο γύρω σου… Κι αν δεν έχω το ίδιο, μπορώ να καταλάβω αρκετά… Γιατί σ’εμένα; Μια ερώτηση που δεν απαντιέται….και ύστερα από 20 σχεδόν χρόνια πάλης; συνύπαρξης; με μια ασθένεια απλά καταλήγεις …γιατί έτσι έτυχε. Και τέλος.
Λυπήθηκα, συγκινήθηκα, τέλος όμως είμαι υπερήφανη για σένα…. Συγγνώμη, είμαι ακόμα λίγο σοκαρισμένη… Αλλά και πραγματικά υπερήφανη… Και ως ενα βαθμό σε καταλαβαίνω…και εύχομαι καλή δύναμη, και από δω και πέρα μόνο υγεία, χρώματα, χαμόγελα. Και θα χαιρόμουν να επικοινωνούσαμε.
Ένα ένα τα διαβάζω τα μηνύματα όπως κατάλαβες! Εγώ δυσκολεύομαι να δεχτώ το γιατί έτσι, πάντα θέλω να καταλάβω το γιατί, ακόμα και όταν δεν υπάρχει απάντηση. Για μένα, για να μαι εγώ καλά για τον εαυτό του. Θα ξανάρθω τα Χριστούγεννα αν θέλεις να τα πούμε κι από κόντα.
Κορίνα μου γειά σου .. Διαβαςα την ιστορία σας γιατί μου την έστειλαν .. Μιας και είναι ίδια με τη δική μου. Ακριβως. Μονο που εγω το είχα στο παγκρεας κ στο θώρακα .. Είμαι 34 και Τελείωσα τον τελευταιο κύκλο τον Ιούλιο .. Ειναι όλα έτσι οπως τα λες .. Η δίκη μου εμπειρία ηταν αρκετα τραγική ειρωνία καθως ειμαι Ψυχολόγος κ ασχολουμαι με ογκολογικούς ασθενείς. Νοσηλεύομουν στην κλινικη που δούλευα κ το γραφείο μου στην κλινικη ηταν ακριβως απέναντι απο το κρεβάτι που ημουν ξαπλωμένη… Φόραγα την ιατρική μπλούζα έπαιρνα το πορτοκαλί υγρό που έπεφτε περπάταγα το διάδρομο κ έβλεπα ασθενεις .. “Ολα για όλους” ειπα κ το πίστεψα .. Βεβαια τα μαλλια ηταν χτύπημα ( δεν εμεινε τριχα) κ ολα τα ναρκισσιστικά μου τσακιστήκαν. Ειδικα τωρα που εβγαλα την περουκα κ απο μακριά ξανθά εχω κοντά μαύρα .. Θλίψη.. Μολις τελειωσει η δοκιμασία νιώθεις δυνατός αλλα τσακισμένος.. Κ αρχιζεις να κοιτάς με μικροσκόπιο τον εαυτό σου να γυριςεις παλι στο πριν. Τα φρύδια , οι βλεφαρίδες .. Θα σου φανει παράδοξο – ημουν προετοιμασμένη σχετικα καθως το είχα ζηςει μεσα απο τους ασθενεις μου- αλλα τα ζόρικα θα ρθουν και στη μετα χημειο περιοδο..που πλεον δεν εισαι ο άρρωστος που παλεύει να ζηςει , αλλα ο υγιής μεσα στου υγιείς που ομως επιστρέφει λαβωμένος .. Διαφορετικός .. Κ χωρις στόχο . Ειναι λιγο ..” Μετα το λύκειο τι;”.. Εχουν περαςει 4 μήνες απο την τελευταια χημειο κ την Παρασκευή παω να κανω το πρωτο pet scan για έλεγχο.. Ελπιζω να πανε ολα καλα. Ο,τι χρειαστείς θα χαρω να τα πουμε απο κοντά .. Εχουμε να μοιραστούμε αρκετα .. ?
Άννα πολύ λυπάμαι που πέρασες κι εσύ αυτή τη δύσκολη ιστορία. Ελπίζω να είναι περαστική και τα αποτελέσματα να είναι μόνο καλά στο εξής. Εμένα μου πήρε αρκετό καιρό και δουλειά με το ψυχολόγο μου να συμφιλιωθώ με την ειρωνία αυτής της αρώστιας να συμβεί σ’ εμένα καθώς και με τη διαδικασία της χημειοθεραπείας που είναι αντίθετη σε όλες τις αξίες που πιστεύω.. Αλλά το μάθημα που παίρνω είναι να είμαι λιγότερη απόλυτη στο μέλλον! Προς το παρόν απολαμβάνω ιδιαίτερα το τέλος των χημειοθεραπειών και ότι έχω γυρίσει κανονικά στα ωράρια του ύπνου μου και ότι δεν έχω τα δηλητήρια στο αίμα μου. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι!
Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι νέοι, δραστήριοι και δημιουργικοί άνθρωποι μπορούν να αρρωστήσουν και ας το βλέπω να συμβαίνει συχνά γύρω μου. Χαίρομαι αφάνταστα όταν ακούω νίκες! Χαιρομαι παρά πολύ που νίκησες, που συνεχίζεις και που το μοιράστηκες! Ταυτίστηκα μαζί σου γιατί και γω τρέχω αδιάκοπα, κουράζομαι εξαντλούμαι και σαφώς στρεσάρομαι αλλά μέχρι στιγμής σφυρίζω αδιάφορα. Μήπως ήρθε ο καιρός να αλλάξω;
Ελευθερία μου σ’ ευχαριστώ πολύ αν και ακόμα δεν έχω βγεί απόλυτα νικήτρια! Είναι προσωρινή η νίκη μιας και θα πρέπει να κάνω εξετάσεις για τα επόμενα 2 χρόνια, που είναι ο χρόνος που δίνουν για το ενδεχόμενο υποτροπής του λεμφώματος, για να θεωρηθώ επίσημα survivor. Όπως και να χει ομως είμαι τυχερή που δε χρειάζεται να κάνω κι άλλες θεραπείες και να επιστρέψω πάλι πίσω στους ρυθμούς μας, απλά λίγο πιο αργούς!
Γεια σου Κορινα,
Ανέκαθεν σε θαύμαζα για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα, την επιμονή – τη συνέπεια – τη λεπτομέρεια –
Το ανοιχτό μυαλο.
Με αυτά που διάβασα ομολογώ ότι είσαι ΠΡΟΤΥΠΟ ανθρώπου που δεν το βάζει κάτω με τίποτα. Είμαι βέβαιος ότι θα καταφέρεις να το ξεπεράσεις & να βγεις ακόμη πιο δυνατή απ όλο αυτό. Σε ευχαριστώ και εγώ για ότι μοιράστηκες , είναι αλήθειες ζωής που πολύ συχνά τις
παραμελουμε.
Να είσαι καλά
Νίκος
Νίκο μου σ ’ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Ελπίζω να είστε όλοι καλά, δυνατοί και γεροί και να μη χρειαστεί να περάσει κανένας κοντινός σου άνθρωπος παρόμοια ιστορία.
Κορινα μου εύχομαι το μέλλον να εχει μονο υγεία και ευτυχία για σενα.Εισαι απο τους πιο αισιοδοξους και ικανους ανθρωπους που εχω συναντησει ποτε.
Νίκο μου σ’ ευχαριστώ πολύ! Το μόνο που θα μου λείψει από αυτή την αρώστεια είναι τα μηνήματα αγάπης και τα θερμά λόγια που παίρνω από φίλους, γνωστούς και άγνωστους!
Σε ευχαριστουμε..τα λογια περιττα..δυναμη ψυχης..
Σ’ ευχαριστώ πολύ Χριστίνα!
Πολυαγαπημενη μου Κορινα, το μεγαλειο της ψυχης σου δεν περιγραφεται, μπραβο κοριτσι μου σε σενα και στον Μιχαλη που μεσα απο αυτη τη δοκιμασια εχετε ηδη κερδισει το μεγαλειο ψυχης. Ολα για καποιο λογο γινονται, “ολα για το καλο”, με σκοπο να μας ανοιξουν τα ματια για να βλεπουμε μονο τη θετικη πλευρα της ζωης, το “ποτηρι μισογεματο”, “μονο μπροστα” για να ζουμε “στιγμες ζωης”. Ενα μεγαλο ευχαριστω που μοιραστηκες μαζι μας τη εμπειρια σου ευχομαι οι γνωσεις σου να βοηθησουν αλλα και ο νεος τροπος διατροφης που προτινεις να γινει καθημερινη συνηθεια σε ολους μας. Συνεχισε αγαπη μου αυτο που κανεις για να κανεις και εμας καλυτερους.?